De Centrale Bank kan niet stil blijven

Onverwacht zijn de globale financiële markten geschokt door een reeks gebeurtenissen die werden veroorzaakt door het instorten van de Amerikaanse Silicon Valley Bank (SVB) ongeveer twee weken geleden. Bezorgd dat de SVB de eerste dominosteen zou kunnen zijn die omvalt, heb ik op 13 maart jl. via mijn sociale media account onder de aandacht gebracht dat de Centrale Bank van Curaçao en Sint Maarten (CBCS) naar buiten moet treden om op deze kwestie in te gaan. Opmerkelijk genoeg heeft de CBCS er tot nu toe de voorkeur aangegeven om zich in haar cocon terug te trekken. Slechts enkele dagen geleden stuurde de minister van Financiën een brief naar de CBCS voor meer informatie. Het gaat mijn begrip te boven waarom er een brief is gestuurd en waarom dit werd gepubliceerd in plaats van een persoonlijke ontmoeting met de CBCS te beleggen. Als de CBCS snel had gereageerd, had het de regie kunnen houden in plaats van deze uit handen te geven aan een politicus.

Maar ik dwaal af. Mijn bezorgdheid werd werkelijkheid. SVB was de eerste dominosteen die omviel, gevolgd door Signature Bank en de First Republic Bank. Crédit Suisse (CS) werd gedwongen om miljarden dollars te accepteren om te kunnen overleven. Sommigen, waaronder ik, vrezen dat dit een herhaling kan zijn van de ineenstorting van Lehman Brothers in 2008, wat leidde tot een scherpe terugval van de wereldeconomie in 2009.

Een duidelijk teken van onrust van de markten is een scherpe daling van de olieprijzen, ondanks de sterke inspanningen van de Amerikaanse Fed en de Zwitserse Nationale Bank om de situatie te kalmeren. Slechts twee dagen voor de val van SVB was de prijs van West Texas Intermediate (WTI), éen van de belangrijkste wereldwijde olie benchmarks, meer dan 80 dollar per vat. Na de schokken veroorzaakt door SVB en CS werd de WTI-prijs met bijna 15 dollar gedaald per vat.

De cruciale vraag is of de situatie nu beter of slechter is dan in 2008, wat leidde tot een scherpe terugval van de wereldeconomie in 2009. Dit keer vinden bankfaillissementen plaats aan beide zijden van de Atlantische Oceaan. Bovendien is de gecombineerde omvang van SVB en CS 750 miljard dollar, groter dan de 620 miljard dollar van Lehman Brothers. Zal de Federal Reserve deze mogelijke ineenstorting kunnen beheersen met een verandering in haar monetair beleid? In dat geval, wat zijn de gevolgen voor ons land?

Om eerlijk te zijn, waren er al specifieke problemen bij SVB en CS al vóór de ineenstorting eerder deze maand. Bij de SVB lijkt de belangrijkste boosdoener onvoldoende liquiditeit én hebzucht te zijn die goede bancaire praktijken overtrof. Bij CS ging het meer om onvoldoende kapitaal. Volgens het Social Science Research Network zijn 186 Amerikaanse banken kwetsbaar voor een snelle liquiditeitsafname, zoals de SVB. Hoe kwetsbaar zijn we? Waarom staat de CBCS toe dat door haar stilte dit onderwerp mogelijk kan uitmonden in een politieke side-show? Ik hoop dat de CBCS zich realiseert dat de geest uit de fles is en dat ze snel iets moeten zeggen.

Willemstad, Curaçao

Alex D. Rosaria is voormalige minister van Economie, staatssecretaris Financiën en Lid der Staten. Thans lid van twee Amerikaanse denktanken t.w. Global Americans en Caribbean Policy Consortium alsmede freelancer in Azië.

Central Bank, come out of your cocoon and say something

Unexpectedly, the global financial markets are reeling from a series of shocks prompted by the US Silicon Valley Bank’s (SVB) collapse about two weeks ago. Worried that the SVB could be the first domino to fall, I urged the Central Bank of Curaçao and Sint Maarten (CBCS), on 13 March 2023, on my social media account to say something. Inconceivably, CBCS has so far preferred to stay in its cocoon. A few days ago, the Minister of Finance sent a letter to the CBCS for more information. It’s beyond me why a letter was sent, and why this was published instead of a face-to-face meeting with the CBCS. If the CBCS had reacted quickly, it could have controlled the narrative instead of a political actor.

I digress. My fear became a reality. SVB was the first domino to fall, followed by Signature Bank, and the First Republic Bank. Crédit Suisse (CS) was forced to accept US$ billions to stay afloat in Europe. Some, including me, fear it could be a repeat of the collapse of Lehman Brothers in 2008, which led to a sharp contraction of the world economy in 2009.

The clear indicator of unrest is a sharp decline in oil prices despite strong efforts from US Fed and the Swiss National Bank to calm the situation. Just two days before the fall of SVB, the West Texas Intermediate (WTI) price, one of the leading global oil benchmarks, was over US$80 per barrel. After the shocks caused by SVB and CS, the WTI price which fell by nearly US$15 per barrel.

The critical question is whether the situation was now better or worse than in 2008, which led to a sharp contraction of the world economy in 2009. This time bank failures are happening on both sides of the Atlantic. Also, the combined size of SVB and CS is US$750 billion, more significant than Lehman Brothers’ US$620 billion. Will the Federal Reserve contain this possible meltdown with a change in its monetary policies? In that case, what are the consequences for our country?

There are two causes of bank failure – inadequate capital and inadequate liquidity. Inadequate capital arises from bad loans or bad investments as was the case with CS and Lehman Brothers (2008). Inadequate liquidity is caused by rapid withdrawals of deposits. SVB belongs to the inadequate liquidity category. SVB had approximately $200 billion in deposits and was overexposed to interest rate risks. This bank was not cautious, but greedy, and the greed overruled sound banking practice. To be fair, there were specific problems at SVB and Credit Suisse before the meltdown, as banks tried to balance inflation with financial stability. According to the Social Science Research Network, 186 US banks are vulnerable to a rapid liquidity drain like the SVB. How vulnerable is our financial network? Why is the CBCS allowing its silence on this critical issue to potentially become a political sideshow? I hope the people at the CBCS realize that the genie is out of the bottle and that they have to say something.

Willemstad Curaçao

Alex D. Rosaria was Minister of Economic Affairs, State Secretary of Finance, and Member of Parliament. He is currently a member of the US think tanks Global Americans and Caribbean Policy Concern, as well as a freelancer in Asia and the Pacific.

Walgelijk het ‘shamen’ van mensen die eten geven aan straathonden

Honden zijn huisdieren en zijn van ons afhankelijk. Ze horen niet thuis op straat. Foto: Tiara, onze lieve Bichon Frisé (2004-2019)

Uitspraak op de radio van iemand die zich beschouwt als een door god gegeven dierenkenner- en liefhebber: “Mensen die straathonden eten geven zijn verantwoordelijk voor het steeds groter worden van het leger van straathonden”. Deze stelling is absurd en lijkt te komen uit de koker van diegenen die opgeroepen hebben om dieren van de straat te halen en af te slachten. Dit ‘shamen‘ van de mensen die uit goedheid voor levende schepsels iets doen, is walgelijk. U zou ook hebben waargenomen dat er steeds meer groepen mensen -ondermeer lokalen- zijn met een gevoel van compassie die meedoen om deze dieren een kans te geven. De groei in populatie van straathonden wordt veroorzaakt door gebrek aan sterilisatie. Deze groei wordt veroorzaakt door onverantwoordelijke en gewetenloze mensen die hun honden niet meer thuis willen hebben en deze aan hun lot op straat overlaten. Straathonden komen niet uit de vrije natuur en mondi, velen waren ooit huisdieren. Straathonden worden niet talrijker door hen eten, water en liefde te geven. Trouwens, sommige groepen die deze dieren eten geven, zorgen ook voor het laten steriliseren van straathonden. De grote expert had beter kunnen praten van sterilisatie en educatie.

Willemstad, Curaçao

Alex Rosaria als oud-Statenlid was initiatiefnemer voor het Dierenwelzijn wetgeving in 2013

Placed on the white list in 2009, we are now at risk of being blacklisted

The tax treaty signing ceremony with Canadian Minister of Finance, Jim Flaherty, in Vancouver, Canada (2009).

It took our country, blood, sweat, and tears to be removed from fiscal blacklists in 2009. The path to never again ending up on the black or grey lists was widely known. Therefore, it is regrettable, as a former State Secretary of Finance, tasked with getting our country on the white list, to read that Curaçao is in danger of ending up on the fiscal blacklist in 2024. The main reason is that Curaçao does not comply with the standard automatic tax information exchange.

What does it mean to be on fiscal blacklists? Trade with countries on blacklists is no longer possible and/or is hindered by additional barriers. This makes trade more expensive compared to countries not on the blacklist. Two concrete examples: A weapons dealer in Curaçao who was not allowed to import Beretta weapons because Curaçao was on Italy’s blacklist. A large importer had to pay 35% more taxes on importing Brazilian spare ribs because Curaçao was on Brazil’s blacklist. Blacklists are not only crucial for the “offshore,” as many think.

What I did at the time to get us on the white list was a focused plan of action that included high-level contacts with the Taxation and Customs Union Directorate (TAXUD) of the European Commission, the Organization for Economic Cooperation and Development (OECD). In addition, we caught up by signing many tax treaties. From 4 treaties in force until 2006, during my term of office, 18 fiscal treaties were signed, bringing us to 22 treaties. The fact that we had few fiscal treaties before I took office (4) meant that our country was considered a jurisdiction unwilling to share fiscal information with others on a legal basis. I also started preparations to form a block with small jurisdictions (including the Isle of Man) against often unjustified listing on various fiscal blacklists. Due to opposition in my cabinet, no results were achieved in forming the latter block.

Hopefully, the current decision-makers can learn from the past. Ending up on blacklists again is not in anyone’s interest.

Willemstad, Curaçao

For the Dutch text:

Geplaatst in 2009 op de witte fiscale lijst, dreigt Curaçao nu op de zwarte lijst te komen

Geplaatst in 2009 op de witte fiscale lijst, dreigt Curaçao nu op de zwarte lijst te komen

De ondertekeningsceremonie van het fiscaal verdrag met de Canadese minister van Financiën, Jim Flaherty, in Vancouver, Canada in 2009.

Bloed, zweet en tranen heeft het ons land gekost om in 2009 afgevoerd te worden van fiscale zwarte lijsten. Het pad om nooit meer op de zwarte noch de grijze lijsten te komen was alom bekend. Het is dan ook te betreuren om als oud Staatssecretaris van Financiën die ondermeer belast was om ons land op de witte lijst te krijgen, te lezen dat Curaçao in 2024 op de fiscale zwarte lijst dreigt te komen.

Wat betekent het om op zwarte fiscale lijsten te staan? Handel met landen op zwarte lijsten wordt niet meer mogelijk en/of worden verhinderd door extra barrières. Hierdoor wordt de handel duurder gemaakt in tegenstelling tot landen die niet op de zwarte lijst staan. Twee concrete voorbeelden: Een wapenhandelaar op Curaçao die geen beretta wapens mocht importeren omdat Curaçao op de zwarte lijst van Italië voorkwam. Ook een grote importeur moest 35% meer aan belasting betalen op import van Braziliaanse spareribs omdat Curaçao op de zwarte lijst van Brazilië stond. Zwarte lijsten zijn niet alleen van belang voor de “off shore” zoals vele personen denken.

Wat ik destijds heb gedaan om ons op de witte lijst geplaatst te krijgen is een toegespitst plan van aanpak die o.a. bestond uit high-level contacten met de Taxation and Customs Union Directorate (TAXUD) van de Europese Commissie, de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). Daarnaast hebben wij een inhaalslag gemaakt met het ondertekenen van verdragen. Van 4 verdragen die er tot het jaar 2006 gelding hadden, zijn er tijdens mijn regeerperiode 18 fiscale verdragen ondertekend wat ons bracht naar een totaal van 22 verdragen. Het feit dat wij voordat ik aantrad weinig fiscale verdragen hadden (4) werd ons land beschouwd als zijnde een jurisdictie die onwillig was om fiscale informatie op basis van een wettelijke grondslag met anderen te delen. Er zijn door mij ook voorbereidingen gestart om een blok te vormen met kleine jurisdicties (o.a. Isle of Man) tegen vaak onterechte vermelding op diverse fiscale zwarte lijsten. Door tegenwerking in eigen kabinet zijn er geen resultaten geboekt op het vormen van laatstbedoeld blok.

Hopelijk kunnen de huidige decision-makers leren van het verleden. Weer op de zwarte lijsten terecht komen is in niemands voordeel.

Willemstad, Curaçao

E mandatario di salubridat no ta digno di keda den Fòrti

Ku e titular di salubridat nunka a komprondé su tarea, ta un echo, spesialmente e manera di (no) atendé ku e pandemia Covid. Simplemente e mandatario, sin duda e kuchú mas stòmpi den e lachi na Fòrti, a keda sùkel foi dia ku e a sinta, apesar ku asta miembro di Staten di su mes partido a kuestioná su falta di funshonamentu. E no tabata kapas pa manehá salubridat. Su prestashon mas memorabel ta trata na para un investigashon den un kaso di froude mionario na BZV den kua tabatin entre otro “very good friends” di e koalishon aktual. Por lo ménos un di nan tabata ligá den kondukta kriminal na Landsontvanger Boneiru (tempu di Antia Hulandes). Esaki ta pasa ora bo ta trata ku hendenan ligá ku mafia i organisashonnan kriminal. Korte independiente a rébuzak e mandatario pa su kulpabilidat den protekshon di froude i di a trata na stroba investigashon. Den gobernashon ku mi tabata aden, a start un investigashon den BZV. A kima kòmpiuter, destruí dato, tapa froude di “mondkapjes” pero a persistí, hasi keho na RST i awe Korte den su sentensia a kondená e koruptonan. Pa bai bèk na e mandatario: “Mi shon, baha for di e posishon ei. Bo no ta digno”. Si e no hasi esaki mi ta spera ku Staten lo mand’é kas. Esta si e instansia aki tin un konsenshi.

Willemstad, Kòrsou

Minister di Salubridat no ta komprondé su tarea

Kita plaka ku nos ta duna religion i sekta ku ta evangilisá odio

Segun Ministerie van Bestuur, Planning en Dienstverlening (BPD) tin sinku (5) organisashon religioso ku tur aña ta haña plaka di presupuesto, esta di pagadónan di belasting di Kòrsou (Erediensten van het Land Curaçao). Nan ta Bisdom Willemstad, Verenigde Protestantse Gemeente van Curaçao, Joodse Gemeente, Methodist Church i Evangelische Broeder Gemeente Curaçao. E regalo ta suma Naf kasi 2 mion, pa aña. Tabata imposibel pa haña informashon pakiko sierto organisashonnan religioso no ta risisbí plaka. Ta posibel ku ta Gobièrnu ta disidí kua religion ta digno pa risibí plaka di pueblo? Tampoko ta duna un rason pakiko tin diskriminashon di pago pa religiosonan di e diferente gruponan “aprobá pa Gobièrnu.” No tabata posibel haña informashon ku ta e plaka di Kòrsou ta keda repartí bou di sièrto gruponan religioso na Aruba, Boneiru, Saba, Statia i St. Maarten ku ta pertenesé na Bisdom Willemstad. Tampoko tabata posibel haña sa si tabatin kòntròl di Kontrolaria General. Banda di e supsidio mionario aki, organisashonnan religioso no mester paga mayoria belasting ku tur otro si ta paga. Esaki ta inkluí kolekta i otro tipo di regalo risibí. No ta konosí kuantu plaka esaki ta suma. Hinter e kuestion di plaka/supsidio pa religionnan no ta transparente i aparentemente ta reina un sekresia.

Organisashonnan religioso mester tin un lugá den nos komunidat pa prinsipalmente fungi komo kompas pa pas, kompashon, trato i hustisia igual pa un i tur. Esaki no ta e kaso sinembargo. Vários organisashon religioso ku ta risibí nos plaka ta moralmente bankarota. Ki guia religiosonan i shèfnan di sekta ku ta kometé krímen seksual kontra ménor di edat i otro aktonan bochornoso por duna? Remarkabel ta ku semper nan ta kla pa mustra dede riba otro den nos komunidat ku segun nan no ta “biba segun nan kreensia personal religioso.” Pero nunka ta papia di e skandalnan den nan organisashon religioso manera alkoholismo, “blackmail” i pedofelia. Na lugá di atendé ku nan desòrdu, nan ta pòst nan religiosonan ku faya di un parokia (isla) pa otro. Ora, bou di preshon Obispado a lanta Komishon Koeijers pa investigá abuzu seksual di religioso a sali bisa ku tur kos ta “koek en ei” i a “doek op” e komishon. Aparentemente e komishon no a publiká ni sikiera un number di telefòn pa risibí keho.

Últimamente, ku sosten di Fòrti ku a risibi plaka na kantidat grandi di sierto organisashonnan religioso i sektario, a bolbe ataká e grupo LGBTQ+ ku un odio satániko. Kada okashon ku nan haña, ta prediká i evangilisá e odio aki. Ta poko probabel ku religion i sektanan ku tin un “track record” di odio (nan tabata kontra di abolishon di katibu, kontra derechi di voto pa hende muhé i mayoria hende hòmber pretu), rasismo i diskriminashon lo kambia pronto, sigur no e ekstremonan Kristian ofensivo. Lokual si por hasi ta penalisá e ekstremonan peligroso aki ku kada biaha ke mas poder polítiko, den nan pòtmòni. Mester eliminá e regalo mionario di kada aña i pone tur organisashon sekta religioso paga belasting manera tur otro.

Willemstad, Kòrsou

Generashon nobo ku táktika bieu di odio kontra LGBTQ+

Iglesianan a uni pa antagonisá i sembra odio

Curaçao, as part of the Kingdom, is pro-peace in Ukraine: 40 countries are against or don’t support peace

Members of the United Nations voted yesterday on a resolution calling for an end to the war and demanding that Russia leave Ukrainian territory. The nonbinding resolution advocates for peace and reaffirms support for Ukraine’s sovereignty.

You’d think that calling for peace is an open-and-shut-case. Whilst most nations voted “yes,” 32 abstained, meaning they could not agree with the Ukraine peace resolution. These countries are:

Algeria, Angola, Armenia, Bangladesh, Bolivia, Burundi, Central African Republic, China, Congo, Cuba, El Salvador, Ethiopia, Gabon, Guinea, India, Iran, Kazakhstan, Kyrgyzstan, Laos, Mongolia, Mozambique, Namibia, Pakistan, South Africa, Sri Lanka, Sudan, Tajikistan, Togo, Uganda, Uzbekistan, Vietnam, Zimbabwe.

A total of seven (7) countries disagreed with the call for peace and a peaceful end to the war and slaughter of humans in Ukraine. These countries are:

Belarus, North Korea, Eritrea, Mali, Nicaragua, Russia, and Syria.

Venezuela would have also voted against peace in Ukraine. However, it couldn’t cast its vote since Caracas has not paid its UN membership fee since 2016.

In the end, 141 countries, including the Kingdom of The Netherlands, voted in favor of the resolution. Curaçao, a member of the Kingdom, thus also supports peace and an end to the war.

Willemstad, Curaçao

Heineken supports Putin so I’m boycotting Heineken

In March 2022, Heineken N.V. said it would completely withdraw from Russia due to the Russian invasion of Ukraine. It hasn’t left Russia but it’s raking up USD millions and unscrupulously fattening the war pockets of the Russian President with payment of taxes. Before the invasion of Ukraine, Heineken offered 35 products in Russia. After the invasion Heineken launched an additional 61 new products in record time according to Follow the Money (FTM), a platform for investigative journalism. Additionally, Heineken is also moving quickly to opportunistically fill the gaps left by companies like Guinness, Coca-Cola, and Pepsico that took a moral position in this war and left Russia. Heineken even launched soft drinks in Russia, such as Royal Cola. The company argues that the investments by the Russian branch are necessary to keep the company financially healthy which stands in stark contrast to the strong language the company used last year to denounce Russia’s invasion of Ukraine: “we are shocked and deeply saddened to see the war in Ukraine continuing and intensifying.” I for one am deeply disgusted with Heineken’s insane decision to support Russia in the killings of thousands of civilians in Ukraine. I know, Heineken is a private company, what can we do? As a matter of fact, we can do something. Stop buying Heineken products, among others Heineken beer, Heineken 0.0, Tecate, Sol, Tiger Red Stripe, and many others which can be found at http://www.heineken.com. I’m boycotting Heineken.

Willemstad, Curaçao

#heinekenbeer

Boycott Rusia i esnan ku ta hasi negoshi ku n’e

Have we reached our limit?

According to Greek mythology, Hercules constructed two pillars near the Straits of Gibraltar to mark the edge of the then-known flat world. These pillars bore the three Latin words “Ne Plus Ultra” or “no more beyond.” Spain later adopted the phrase as their motto since they genuinely believed their explorers had reached the outer limits of the earth. Then, Christopher Columbus made his voyages and changed the world forever. The Spanish changed the country’s motto to “Plus Ultra” or “there is plenty beyond,” which is still its official motto. I love this story because it reminds me of the tremendous opportunities that accompany new challenges. Yet, too many of us limit new opportunities by comfortably hiding behind religious dogmas, inferiority complexes, ‘good old days,’ and culture. We all need to be reminded from time to time that there is always more than what we can see or even imagine. Whilst we should embrace a “Plus Ultra” attitude, most of our leaders excel in mediocracy, outdated concepts, and scaring people silly.

Willemstad, Curaçao